شبکه را از کجا شروع کنیم؟

تماس با ما

اولین مشکلی که افرادی که میخواهند وارد زمینه ی شبکه و این علم بشوند دارند این است که که اطرافیان ، آن ها را به سمت دوره های خاصی از شبکه هدایت میکنند . و در آخر نتیجه ان است که دانشجویان علاقه مند به شبکه در بین مدارک و دوره های زیادی مانندcisco یا Microsoft و یا حتی لینوکس سر درگم میشوندو بعضی از موسسات با هزینه های گزاف در عرض چند ساعت برای دانشجویان کلاس های مبانی شبکه را میزارند و دانشجویان بجز کار عملی هیچ چیز بلد نخواهند بود .

کسانی که میخواهند شبکه و مهندسی شبکه را شروع کنند ابتدا باید خودشان را آماده ی راهی نسبتا طولانی کنند و بیایند و از اول اول یعنی نقطه ی زیر صفر شروع به یادگیری مفاهیم شبکه کند.

مثال:کسانی که کاربرد گزینه های exit , cut ,copy ,pase و... را درک کرده باشند در هر نرم افزاری به راحتی میتوانند از این کلید ها استفاده کنند.
میرسیم به اصل مطلب:همان طور که گفتیم مهمترین موضوع برای یادگیری شبکه درک مفاهیم اولیه ی شبکه و شروع از ابتدا است. در تمامی دوره های شبکه اعم از سیسکو و میکروسافت اساس و پایه یکی است. دوره ای که در درک این مفاهیم به شما کمک میکنه +network است که از شرکت comptia ارائه شده و فقط روی مفاهیم و کلیات شبکه بحث میکند این مدرک اغاز راه شما برای یادگیری شبکه هست. این دوره اصطلاحا vendor natural نامیده میشود که وابستگی به هیچ سیستم عاملی ندارد و به این دلیل است که یک فرد که این دوره را گزرانده باشد میتواند با هر سیستم عاملی کار کند.

بهتر است در این دوره از کتاب ها و فیلم های آموزشی موجود در نت استفاده کنید و وابسته به مراکز اموزشی نشوید.
هم اکنون بعد از گذراندن network+ نوبت به تعیین گرایش میرسد.

1.microsoft
2.cisco
3.linux

دوستانی که در این انجمن فعالیت دارند اکثرا با linux کارکرده اند و در درجه های پایین تر با میکروسافت . نظر شخصی بنده برای شروع ، دوره های میکروسافت است. به دلیل اینکه اکثرا با این سیستم عامل کار کرده اند و همچنین linux برای افرادی که با این سیستم عامل آشنایی دارند میتواند عالی باشد. اما همیشه چند نکته هست که ذهن رو برای تعیین گرایش درگیر میکند و آن بازار کار و راحت بودن رشته است. بهتر است این نکته را بدانیم که شرکت های معمولی نیازی به یک مهندس سیسکو ندارند و در نتیجه میتوانیم بگوییم که میکروسافت بهترین انتخاب برای شروع هست .

Cisco در واقع یک شرکت تولید کننده ی تجهیزات شبکه است و برای محصولاتش دوره هایی رو برگزار میکند که به اسم دوره های سیسکو و معروف ترین انها ccna شناخته شده است. این دوره ها میتواند برای ادامه ی مسیر به شما خیلی کمک کند.

کار کردن در محیط cisco برای کسانی تا به حال با محیط گرافیکی ویندوز کار میکردند سخت خواهد بود زیرا cisco هیچ محیط گرافیکی ندارد و فقط با کد ها و کامند ها سر و کار خواهید داشت . سیسکو برای افراد آشنا با لینوکس اسان تر از افراد ویندوزی خواهد بود .

لینوکس سیستم عاملی متن باز و فوق العاده هست و برای کسانی که به این سیستم عامل اشنایی دارند این گرایش میتواند واقعا خوب باشد.

دقت کنید که دوستان دوره های میکروسافت را بازیچه و شوخی نگیرند زیرا میکروسافت نیز دنیایی بزرگ از شبکه هست که جا برای پیشرفت بسیار دارد و به اصطلاح " میکروسافت فقط next next ,finish نیست."
چند نکته مهم:

1.سعی کنید میان رشته ای حرکت کنید و صرفا یک سیسکو باز(افراد علاقه مند به سیسکو) و یا یک فرد ویندوزی نباشید.

2.در شبکه تئوری قسمت بسیار مهمی را تشکیل می دهد.

3.با توجه به بازار کار گرایش خود را انتخاب کنید . در حال حاضر اکثر سازمان ها در شبکه مشکل دارند و در ویندوز سرور به مشکل میخورند. لینوکس هم با توجه به افزایش گرایش به این سیستم عامل و شرکت های هاستینگ لینوکس میتواند بازار کار خوبی داشته باشه. در پروژه های بزرگ تر مانند دانشگاه ها و .. سیسکو میتواند خیلی استفاده شود.
4.به موسسات آموزشی وابسته نشوید.

لیستی از دوره ها Cisco:

CCNA
در دوره CCNA افراد با پیکر بندی تجهیزات سخت افزاری تحت شبکه از قبیل سوئیچ, روترو وایرلس آشنا می شوند. افراد پس از گذراندن دوره CCNA توانائی پیکربندی شبکه های WAN, LAN را در ابعاد کوچک و متوسط پیدا خواهند کرد.

CCNP
دوره CCNP جزء مدارک تخصصی شرکت سیسکو می باشد.که به افراد توانائی پیکربندی شبکه های WAN و LAN را با استفاده از تجهیزات سیسکو می دهد.در دوره CCNP بر روی مباحث دوره CCNA تاکیدی بیشتری می شود و با عمق وسیع تری بررسی می گردد.دوره CCNP برای افرادی طراحی شده است که در شبکه های وسیع مشغول به کار می باشند

CCDA
در این دوره ی فشرده شما با مبانی طراحی شبکه ها آشنا می شوید، مدل سه لایه ی سیسکو و چگونگی پیاده سازی آن را می آموزید و همچنین با بررسی و حل طرح ها و مسئله های نمونه هرچه بیشتر با دنیای واقعی طراحی شبکه ها آشنا می شوید.

CCDP
CCDP (Cisco Certified Design Professional) نشان دهنده­ ی دانش فرد و تسلط وی بر مباحث و مفاهیم طراحی در سطح حرفه­ ای می­باشد. متخصص این سطح دارای دانش طراحی شبکه­ های بزرگ مبتنی بر IP، امنیت این شبکه­ ها، مناطق تحت پوشش تکنولوژی بی سیم، پروتکل­های مسیریابی قدرتمند، شبکه ­های پیچیده ­ی MPLS، مدیریت شبکه، مالتی کست، مراکز داده و نیز شبکه­ های چند لایه­ ی VPN، می­باشد.

CCIP
دوره­ ی (Cisco Certified Internetwork Professional)CCIPویژه کسب مهارت در پیاده سازی و مدیریت زیرساخت شبکه­ های سرویس دهنده مانند ISPها می­ باشد. با داشتن این مدرک یک متخصص CCIP می­تواند کلیه اعمال مدیریتی شبکه را در شبکه­ های مبتنی بر IP سرویس دهندگان انجام دهند. مفاد این دوره شامل مسیریابی IP، BGP، MPLSو QOSمی­ باشد.

CCVP
CCVP (Cisco Certified Voice Professional) تأییدی بر توانایی­ فرد در زمینه­ ی استفاده از زیرساخت شبکه به منظور ارائه سرویس­های مختلف می­ باشد. ایجاد یک شبکه­ ی یکپارچه مبتنی بر IPبا قابلیت سرویس دهی بالا از تخصص­های افراد دارنده­ ی این مدرک می­ باشد. با در اختیار داشتن این مدرک، فرد متخصص می تواند راهکارهای سیستم­ های تلفنی را در مقیاس­ های مختلف و نیز با مدیریت پذیری بالا ارائه نماید. مفاد این دوره عموماً با محوریت Cisco Unified Communications Managerکه سابقاً Unified CallManagerنامیده می­شد، کیفیت خدمات یا QOS، gatewayها، gatekeeperها، تلفن­های IP، برنامه­ های کاربردی Voiceو همچنین قابلیت­های سوییچ­ها و روترهای سیسکو طراحی و ارائه شده­ اند.

CCDE
CCDE، تأکیدی بر توانایی فرد در اصول طراحی زیرساخت شبکه هایی با مقیاس بسیار بزرگ به صورت پیشرفته می باشد. به منظور دستیابی به این مدرک، داوطلب باید دانش و مهارت لازم را در زمینه های آدرس دهی، طراحی، یکپارچه سازی، بهینه سازی، امنیتی و حمایت مداوم و متمرکز بر روی سطوح زیرساختی کسب نماید

CCIE
این مدرک بالاترین و تخصصی ترین مدرک شرکت سیسکو می باشد که افراد برای به دست آوردن آن باید حداقل 3 سال سابقه کار کردن با تجهیزات شرکت سیسکو را داشته باشند. این دوره شامل گرایش های زیر می شود:

Routing and Switching
Security
Voice
Service Provider
Storage

تماس با ما

مفاهیم اولیه پروتکل TCP/IP

مفاهیم اولیه پروتکل TCP/IP 
TCP/IP ، یکی از مهمترین پروتکل های استفاده شده در شبکه های کامپیوتری است . اینترنت بعنوان بزرگترین شبکه موجود ، از پروتکل فوق بمنظور ارتباط دستگاه های متفاوت  استفاده می نماید. پروتکل ، مجموعه قوانین لازم بمنظور قانونمند نمودن نحوه ارتباطات در شبکه های کامپیوتری است .در مجموعه مقالاتی که ارائه خواهد شد به بررسی این پروتکل خواهیم پرداخت . در این بخش مواردی  همچون : فرآیند انتقال اطلاعات ، معرفی و تشریح لایه های پروتکل TCP/IP و نحوه استفاده از سوکت برای ایجاد تمایز در ارتباطات ، تشریح می گردد.

مقدمه
امروزه اکثر شبکه های کامپیوتری بزرگ و اغلب سیستم های عامل موجود از پروتکل TCP/IP ،  استفاده و حمایت می نمایند. TCP/IP ، امکانات لازم بمنظور ارتباط سیستم های غیرمشابه را فراهم می آورد. از ویژگی های مهم پروتکل فوق ، می توان به مواردی همچون : قابلیت اجراء بر روی محیط های متفاوت ، ضریب اطمینان بالا ،قابلیت گسترش و توسعه آن ، اشاره کرد . از پروتکل فوق، بمنظور دستیابی به اینترنت و استفاده از سرویس های متنوع آن نظیر وب و یا پست الکترونیکی استفاده می گردد. تنوع  پروتکل های  موجود  در پشته TCP/IP و ارتباط منطقی و سیستماتیک آنها با یکدیگر، امکان تحقق ارتباط در شبکه های کامپیوتری  را با اهداف متفاوت ، فراهم می نماید. فرآیند برقراری یک ارتباط  ، شامل فعالیت های متعددی نظیر :  تبدیل  نام کامپیوتر به آدرس IP  معادل ، مشخص نمودن موقعیت کامپیوتر مقصد ، بسته بندی اطلاعات ، آدرس دهی و روتینگ داده ها  بمنظور ارسال موفقیت آمیز به مقصد مورد نظر ، بوده که توسط  مجموعه پروتکل های موجود در پشته TCP/IP  انجام می گیرد.

معرفی پروتکل TCP/IP
TCP/IP ، پروتکلی استاندارد برای ارتباط کامپیوترهای موجود در یک شبکه مبتنی بر ویندوز 2000 است. از پروتکل فوق، بمنظور ارتباط در شبکه های بزرگ استفاده می گردد. برقراری ارتباط  از طریق پروتکل های متعددی که در چهارلایه مجزا سازماندهی شده اند  ، میسر می گردد. هر یک از پروتکل های موجود  در پشته TCP/IP ، دارای وظیفه ای خاص در این زمینه ( برقراری ارتباط)  می باشند . در زمان ایجاد یک ارتباط ، ممکن است در یک لحظه تعداد زیادی از برنامه ها ، با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.  TCP/IP ، دارای قابلیت تفکیک و تمایز یک برنامه موجود بر روی یک کامپیوتر با سایر برنامه ها بوده و پس از دریافت داده ها از یک برنامه ، آنها را برای  برنامه متناظر موجود بر روی کامپیوتر دیگر ارسال  می نماید. نحوه  ارسال داده  توسط پروتکل TCP/IP  از محلی به محل دیگر ،  با فرآیند ارسال یک نامه از شهری به شهر، قابل مقایسه  است .
برقراری ارتباط مبتنی بر TCP/IP ، با فعال شدن یک برنامه بر روی کامپیوتر مبدا آغاز می گردد . برنامه فوق ،داده های مورد نظر جهت ارسال را بگونه ای آماده و فرمت می نماید که برای کامپیوتر مقصد قابل خواندن و استفاده باشند. ( مشابه نوشتن نامه با زبانی که دریافت کننده ، قادر به مطالعه آن باشد) . در ادامه  آدرس کامپیوتر مقصد ، به داده های مربوطه اضافه می گردد ( مشابه آدرس گیرنده که بر روی یک نامه مشخص می گردد) . پس از انجام عملیات فوق ، داده بهمراه اطلاعات اضافی ( درخواستی  برای تائید دریافت در مقصد )  ، در طول شبکه بحرکت درآمده  تا به مقصد مورد نظر برسد. عملیات فوق ، ارتباطی به محیط انتقال شبکه بمنظور انتقال اطلاعات نداشته ، و تحقق عملیات فوق با رویکردی مستقل نسبت به محیط انتقال ، انجام خواهد شد .

لایه های پروتکل TCP/IP
TCP/IP ، فرآیندهای لازم بمنظور برقراری ارتباط را سازماندهی و در این راستا  از پروتکل های متعددی در پشته TCP/IP استفاده می گردد. بمنظور افزایش کارآئی در تحقق فرآیند های مورد نظر، پروتکل ها در لایه های متفاوتی، سازماندهی شده اند . اطلاعات مربوط به آدرس دهی در انتها قرار گرفته و بدین ترتیب کامپیوترهای موجود در شبکه قادر به بررسی آن با سرعت مطلوب خواهند بود. در این راستا،  صرفا" کامپیوتری که بعنوان کامپیوتر مقصد معرفی شده است ، امکان  باز نمودن بسته اطلاعاتی و انجام پردازش های لازم بر روی آن را دارا خواهد بود. TCP/IP ، از یک مدل ارتباطی چهار لایه بمنظور ارسال اطلاعات از محلی به محل دیگر استفاده می نماید: Application ,Transport ,Internet و Network Interface ، لایه های موجود در پروتکل TCP/IP  می باشند.هر یک از  پروتکل های وابسته به  پشته TCP/IP ، با توجه به رسالت خود ، در یکی از لایه های فوق،  قرار می گیرند.

لایه Application
لایه Application ، بالاترین لایه در پشته TCP/IP است .تمامی برنامه و ابزارهای کاربردی در این لایه ،  با استفاده از لایه فوق،  قادر به دستتیابی به شبکه خواهند بود. پروتکل های موجود در این لایه بمنظور فرمت دهی و مبادله اطلاعات کاربران استفاده می گردند . HTTP و FTP  دو نمونه از پروتکل ها ی موجود در این لایه  می باشند .

• پروتکل HTTP)Hypertext Transfer Protocol) . از پروتکل فوق ، بمنظور ارسال فایل های صفحات وب مربوط به وب ، استفاده می گردد .
• پروتکل FTP)File Transfer Protocol) . از پروتکل فوق برای ارسال و دریافت فایل،  استفاده می گردد .

لایه Transport
لایه " حمل " ، قابلیت ایجاد نظم و ترتیب و تضمین ارتباط بین کامپیوترها و ارسال داده به لایه Application  ( لایه بالای خود) و یا لایه اینترنت ( لایه پایین خود) را بر عهده دارد. لایه فوق ، همچنین مشخصه منحصربفردی از برنامه ای که داده را عرضه نموده است ،  مشخص می نماید. این لایه دارای دو پروتکل اساسی است که نحوه توزیع داده را کنترل می نمایند.

•  TCP)Transmission Control Protocol) . پروتکل فوق ، مسئول تضمین صحت توزیع  اطلاعات است .
•  UDP)User Datagram Protocol) . پروتکل فوق ، امکان عرضه سریع اطلاعات بدون پذیرفتن مسئولیتی در رابطه با تضمین صحت توزیع اطلاعات را برعهده دارد .

لایه اینترنت
لایه "اینترنت"، مسئول آدرس دهی ، بسته بندی و روتینگ داده ها  ، است. لایه فوق ، شامل چهار پروتکل اساسی است :

•  IP)Internet Protocol) . پروتکل فوق ، مسئول آدرسی داده ها بمنظور ارسال به مقصد مورد نظر است .
• ARP)Address Resoulation Protocol) . پروتکل فوق ، مسئول مشخص نمودن آدرس MAC)Media Access Control) آداپتور شبکه بر روی کامپیوتر مقصد است. 
•  ICMP)Internet Control Message Protocol) . پروتکل فوق ، مسئول ارائه توابع عیب یابی و گزارش خطاء در صورت عدم توزیع  صحیح  اطلاعات است .
•  IGMP)Internet Group Managemant Protocol) . پروتکل فوق ، مسئول مدیریت Multicasting   در TCP/IP  را برعهده دارد.

لایه Network Interface
لایه " اینترفیس شبکه " ، مسئول استقرار داده بر روی محیط انتقال شبکه و دریافت داده از محیط انتقال شبکه است . لایه فوق ، شامل دستگاه های فیزیکی نظیر کابل شبکه و آداپتورهای شبکه است . کارت شبکه ( آداپتور) دارای یک عدد دوازده رقمی مبنای شانزده  ( نظیر : B5-50-04-22-D4-66 ) بوده که  آدرس MAC ، نامیده می شود. لایه " اینترفیس شبکه " ، شامل پروتکل های مبتنی بر نرم افزار مشابه  لایه های قبل ، نمی باشد. پروتکل های  Ethernet و ATM)Asynchronous Transfer Mode)  ، نمونه هائی از پروتکل های موجود در این لایه می باشند . پروتکل های فوق ، نحوه ارسال داده در شبکه را مشخص می نمایند.

مشخص نمودن برنامه ها
در شبکه های کامپیوتری ، برنامه ها ی متعددی در یک زمان با یکدیگر مرتبط می گردند. زمانیکه چندین برنامه بر روی یک کامپیوتر فعال می گردند ، TCP/IP ، می بایست از  روشی بمنظور تمایز یک برنامه از برنامه دیگر، استفاده نماید. بدین منظور ، از یک سوکت ( Socket)  بمنظور مشخص نمودن یک برنامه خاص ، استفاده می گردد.

آدرس IP
برقراری ارتباط در یک شبکه ، مستلزم مشخص شدن آدرس کامپیوترهای مبداء و مقصد است ( شرط اولیه بمنظور برقراری ارتباط بین دو نقطه ، مشخص بودن آدرس نقاط درگیر در ارتباط است ) . آدرس هر یک از دستگاه های درگیر در فرآیند ارتباط ، توسط یک عدد منحصربفرد که  IP  نامیده می شود ، مشخص می گردند. آدرس فوق به هریک از کامپیوترهای موجود در شبکه نسبت داده می شود . IP :  10. 10.1.1 ، نمونه ای در این زمینه است .

پورت TCP/UDP 
پورت مشخصه ای برای یک برنامه و در یک کامپیوتر خاص است .پورت با یکی از پروتکل های لایه "حمل" ( TCP و یا UDP ) مرتبط  و پورت TCP و یا پورت UDP ، نامیده  می شود. پورت می تواند عددی بین صفر تا 65535 را شامل شود. پورت ها برای برنامه های TCP/IP سمت سرویس دهنده ، بعنوان پورت های "شناخته شده  " نامیده شده و به اعداد کمتر از 1024 ختم و رزو می شوند تا هیچگونه تعارض و برخوردی  با سایر برنامه ها بوجود نیاید. مثلا" برنامه سرویس دهنده FTP از پورت TCP  بیست و یا بیست ویک استفاده می نماید.

سوکت (Socket) 
 سوکت ، ترکیبی از یک آدرس IP و پورت TCP ویا پورت UDP است . یک برنامه ، سوکتی را با مشخص نمودن آدرس IP مربوط به کامپیوتر و نوع سرویس ( TCP برای تضمین توزیع اطلاعات و یا UDP) و پورتی که نشاندهنده  برنامه است، مشخص می نماید. آدرس IP موجود در سوکت ، امکان آدرس دهی  کامپیوتر مقصد را فراهم و پورت مربوطه ، برنامه ای را که داده ها برای آن ارسال می گردد را مشخص می نماید.

تماس با ما

مدل TCP، مدلtcp، آموزش مدل TCP، تعریف مدل TCP، آموزش شبکه، آموزش شبکه به کودکان، آموزش +network، آموزش سئو، آموزش سخت افزار شبکه، آموزش مدل های شبکه

آشنائی با ساختار شبکه مدل مرجع OSI

                                                      آشنائی با مدل مرجع  OSI 

OSI از کلمات Open Systems Interconnect اقتباس و یک مدل مرجع در رابطه با نحوه ارسال پیام بین دو نقطه در یک شبکه مخابراتی و یا کامپیوتری است . هدف عمده مدل فوق، ارائه توصیه ها و راهنمائی های لازم به تولید کنندگان محصولات شبکه ای به منظور تولید محصولاتی سازگار با سایر تولید کنندگان است .  

مدل OSI توسط کمیته IEEE ایجاد شده است . با استفاده از مدل فوق ، محصولات تولید شده توسط  تولید کنندگان مختلف امکان کار با یکدیگر را  پیدا خواهند کرد ( سازگاری بین محصولات ) . مشکل عدم سازگاری بین محصولات تولیدشده توسط شرکت های بزرگ تولید کننده تجهیزات سخت افزاری ، زمانی آغاز گردید که شرکت HP تصمیم به تولید یک محصول شبکه ای نمود و این محصول با محصولات مشابه سایر شرکت ها ( مثلا" IBM ) سازگار نبود . با توجه به مشکل فوق ، در صورتی که قصد تهیه چهل کارت شبکه برای سازمان خود را داشته باشید ، می بایست سایر تجهیزات مورد نیاز شبکه را نیز از همان تولید کننده تهیه می نمودید ( اطمینان از  سازگاری بین آنان ) .  مشکل فوق تا زمان ایجاد مدل مرجع OSI همچنان وجود داشت و به عنوان یک معظل بزرگ در این زمینه مطرح بود .

مدل OSI دارای هفت لایه متفاوت است که هر یک از آنان به منظور انجام عملیاتی خاص ، طراحی شده اند . بالاترین لایه ، لایه هفت و پائین ترین لایه ، لایه یک است . در  زمان ارسال داده از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر  ،  داده ها حرکت خود را از لایه هفتم آغاز نموده و پس از تبدیل به سگمنت ، دیتاگرام  ، بسته اطلاعاتی ( Packet ) و فریم ، در نهایت  از طریق محیط انتقال ( مثلا" کابل )  برای کامپیوتر مقصد ارسال می گردند .

عملکرد هر یک از لایه های مدل مرجع OSI :

• لایه Application ( لایه هفتم )
  □ ارائه سرویس های شبکه به برنامه ها ( نظیر پست الکترونیکی ، ارسال فایل ها و ...   )
  □ تشخیص زمان لازم به منظور دستیابی به شبکه 

• لایه Presentation ( لایه ششم )
  □  ایجاد اطمینان لازم در رابطه با قابل استفاده بودن داده برای سیستم دریافت کننده 
  □  فرمت داده
  □  ساختمان های داده
  □  توافق در رابطه با گرامر انتقال داده برای لایه Application
  □  رمزنگاری داده 

• لایه Session ( لایه پنجم )
  □  ا یجاد ، مدیریت و خاتمه ارتباط برقرار شده  بین برنامه ها 

• لایه Transport ( لایه چهارم )
  □ در ارتباط با رویکردهای متفاوت حمل داده بین کامپیوترهای میزبان
  □  حمل مطمئن داده
  □  ایجاد ، مدیریت و خاتمه مدارات مجازی
  □  تشخیص و برطرف نمودن خطاء
  □  تقسیم داده به فریم و نسبت دهی یک دنباله عددی مناسب به هر یک از آنان
  □ پروتکل های TCP، UDP و SPX  در این لایه قرار دارند .

• لایه Network  ( لایه سوم )
  □ ارائه ارتباط و مسیر انتخابی برای دو سیستم
  □  حوزه روتینگ
  □  پاسخ به سوالات متعددی نظیر  نحوه ارتباط سیستم های موجود در سگمنت های متفاوت شبکه
  □  آدرس های مبداء ، مقصد ،  Subnet و تشخیص مسیر لازم
  □ پروتکل های IP و IPX در این لایه استفاده می گردند .

• لایه Datalink ( لایه دوم )
  □ انتقال مطمئن داده از طریق محیط انتقال
  □  آدرس دهی فیزیکی و یا سخت افزاری ( MAC )  ، توپولوژی شبکه
  □ فریم ها در این لایه قرار دارند.

• لایه Physical ( لایه اول )
  □ کابل ها ، کانکتورها ، ولتاژها ، نرخ انتقال داده
  □  ارسال اطلاعات به صورت مجموعه ای از بیت ها ، سیگنال های الکتریکی و اینترفیس های سخت افزاری 

شبکه های کامپیوتری، آموزش شبکه های کامپیوتری، مدل OSI، آموزش مدل OSI، تعریف مدل OSI، آموزش شبکه، آموزش OSI، آموزش +network، معرفی +network، آموزش powerpoint

+network چیست؟

معرفی نتورک پلاس، معرفی +network، آموزش +network، آموزش نتورک پلاس، آ؛موزش شبکه، آموزش شبکه های کامپیوتری، آموزش سخت افزار شبکه، سخت افزار شبکه

چند روزی هست که از هر جا رد می شم ، روی در و دیوار را می بینم که نوشته آموزش تخصصی دوره های +Network و CCNA و CCNP و CCIE و … پیش خودم گفتم افرادی علاقه مند هستند که نمی دانند این لغت ها مخفف چه کلماتی هست ؟ حتی خیلی ها نمی دانند معنی این کلمات چیست و در این دوره ها چه چیزی یاد می دهند ، تصمیم گرفتم تا دوره های تخصصی مختلف کامپیوتر را برایتان معرفی و بازگو کنم ، تا اگر شما هم جز آن دسته از افرادی هستید که اطلاعاتی در مورد این دوره ها ندارید با آن ها آشنا شوید ، البته در این مطلب فقط دوره +Network را معرفی می کنم .

Network Plus یک مدرک بین المللی است که شرکت CompTIA آن را ارائه می دهد . افرادی که امتحان مربوطه را با موفقیت پشت سر بگذارند مدرک +Network برای آنها صادر و ارسال می گردد . برای موفقیت در امتحان +Network و اخذ مدرک مربوطه تسلط بر مفاهیم موارد دوره +Network الزامی است.

مدرک +Network یکی از معتبرترین مدارکی است که شرکتها و سازمانها برای استخدام و به کارگیری نیروهای فنی و متخصص در شبکه های کامپیوتری به آن توجه خاص دارند . هدف دوره +Network آموزش علمی و عملی مفاهیم تئوری و کاربردی شبکه های کامپیوتری و اینترنت و مسائل مربوط به طراحی ، شناسائی ، نصب ، راه اندازی ، نگهداری ، پشتیبانی و تعمیر شبکه های کامپیوتری است .

توجه : شرکت در دوره +Network نیازمند تسلط بر اپراتوری کامپیوتر و اینترنت و سیستم عامل ویندوز و زبان انگلیسی می باشد لازم به ذکر است که کتاب آموزشی و همچنین آزمون های این دوره به زبان انگلیسی می باشند .

توانایی دانشجویان پس از پایان دوره‎ : Network+ ‎

• آشنایی با انواع شبکه ها و آشنایی با تجهیزات سخت افزاری شبکه و نحوه کار آنها‎ ‎
• آشنایی با انواع استاندارهای شبکه‎ ‎
• توانایی نصب تجهیزات شبکه – کابل کشی و و اتصال کانکتورهای شبکه‏‎ ‎
• آشنایی با انواع پروتکل های شبکه‎ ‎و‎ ‎توانایی کا با‎ TCP/IP ‎
• آشنایی با محیط شبکه های بی سیم انواع تجهیزات‎ Wireless ‎و آنتن ها‎ ‎
• متصل نمودن کامپیوترها و انجام تنظیمات سخت افزاری و نرم افزاری شبکه‎ ‎
• اشتراک چاپگر در شبکه‎ ‎
• اشتراک اینترنت در شبکه
• اشتراک اطلاعات ( فایل ها و برنامه ها ) در شبکه‎ ‎
• عیب یابی شبکه و آشنایی با اصول عیب یابی شبکه‎ ‎
• آشنایی با اصول اولیه طراحی شبکه‎ ‎
• نصب و راه اندازی یک کافی نت و شبکه های مربوط به سازمانها و شرکت های ‏کوچک‎ ‎
• آشنایی و کار با پروتکل های شبکه از قبیل‎ IP – TCP – UDP – RDP – IMAP4 – ‎SNMP – Telnet – POP3 – HTTP – HTTPS – FTP – TFTP – SMTP – SSH و …‎

سرفصل های دوره‎ : Network+ ‎

• آشنایی با شبکه و معرفی انوع شبکه های کامپیوتری و توپولوژی ها
• توپولوژی های شبکه‎ ‎
• انواع تکنولوژی های شبکه ، اتصالات و انواع استاندارهای سیم بندی‎ ‎
• استاندارد‎ Ethernet ‎
• معرفی تجهیزات شبکه‎ ‎
• معرفی تجهیزات پیشرفته شبکه‎ ‎
• معرفی ۷ لایه مدل ‏‎ OSI‎
• شبکه های‎ Workgroup ‎و شبکه های Server Base ‎
• معرفی پروتکل‎ IP ‎و اصول اختصاص‎ IP Address ‎در شبکه‎ ‎
• آماده سازی کامپیوتر برای اتصال به شبکه‎ ‎
• اتصال کامپیوترها به شبکه و برقراری ارتباط بین آنها‎ ‎
• اشتراک اطلاعات در شبکه و تنظیم مجوزهای دسترسی به اطلاعات‎ ‎
• اشتراک چاپگر و دسترسی به سرویس چاپ در شبکه‎ ‎
• پیکربندی کامپیوتر برای اتصال به اینترنت به صورت‎ Dial-up ‎
• اتصال کامپیوتر به اینترنت به صورت‎ ADSL ‎
• اتصال کامپیوتر به اینترنت به صورت‎ Cable ‎
• اشتراک اتصال اینترنت در شبکه با سرویس‎ ICS ‎
• کار با پروتکل‎ Http ‎و دسترسی به صفحات‎ Web ‎
• کار با پروتکل‎ FTP ‎
• کار با پروتکل‎ Telnet ‎
• دسترسی به کامپیوترها از راه دور به صورت‎ Remote ‎
• کمک و راهنمایی کاربران شبکه از راه دور به وسیله توانمندی ‎ Remote Assistance‎
• برقراری کنفرانس بصورت صوتی و نوشتاری با کاربران شبکه‎ ‎
• اتصال به شبکه یک سازمان از راه دور با استفاده از اتصال‎ RAS ‎و‎ VPN ‎
• کار با دستورات شبکه در محیط‎ Command Line ‎
• پیکربندی سرویس دهنده اینترنت‎ Proxy Server ‎
• پیکربندی‎ Windows Firewall ‎
• آشنایی با محیط‎ Wireless ‎و راه اندازی شبکه ‎ Wireless M‎
• راه اندازی‎ DHCP Server ‎
• اتصال کامپیوتر‎ Client ‎به‎ Windows Server 2008 ‎
• اتصال به یک‎ Switch ‎شرکت سیسکو و پیکربندی‎ ‎اولیه آن‎ ‎
• اتصال به یک‎ Router ‎شرکت سیسکو و پیکربندی اولیه‎ ‎آن‎ ‎
• پروژه راه اندازی کامل یک کافی نت‎ ‎
• افزایش امنیت شبکه با تجهیزات سخت افزاری‎ ‎
• افزایش امنیت شبکه با تجهیزات نرم افزاری‎ ‎
• آشنایی با توانمندی‎ NAT ‎
• آشنایی با پروتکل های مسیریابی شبکه‎ ‎
• آشنایی با سرویس های ‎ WAN
• اصول اولیه طراحی یک شبکه‎ ‎
• اصول عیب یابی شبکه های کابلی ‎
• اصول عیب یابی شبکه های بی سیم

منبع : http://www.blog.e3tar.ir