آموزش کامیپوتر، آموزش به کودکان، آموزش کامپیوتر به کودکان، آموزش کامپیوتر سالمندان، آموزش ورد، آموزش پاورپوینت، آموزش word، آموزش powerpoint، آموزش فتوشاپ، آموزش photoshop
اولین مشکلی که افرادی که میخواهند وارد زمینه ی شبکه و این علم بشوند دارند این است که که اطرافیان ، آن ها را به سمت دوره های خاصی از شبکه هدایت میکنند . و در آخر نتیجه ان است که دانشجویان علاقه مند به شبکه در بین مدارک و دوره های زیادی مانندcisco یا Microsoft و یا حتی لینوکس سر درگم میشوندو بعضی از موسسات با هزینه های گزاف در عرض چند ساعت برای دانشجویان کلاس های مبانی شبکه را میزارند و دانشجویان بجز کار عملی هیچ چیز بلد نخواهند بود .
کسانی که میخواهند شبکه و مهندسی شبکه را شروع کنند ابتدا باید خودشان را آماده ی راهی نسبتا طولانی کنند و بیایند و از اول اول یعنی نقطه ی زیر صفر شروع به یادگیری مفاهیم شبکه کند.
نکاتی که در طراحی کارت ویزیت باید بدانید
با سلام خدمت دوستان عزیز
چند نکته در مورد طراحی و چاپ کارت ویزیت را توضیح می دهم که تجربیات خودم هست. و به این به معنی این نیست که کسی دیگه این نکات رو ندونه.
1- سایز کارت های ویزیت اکثراً 4*8 و 4*8 سانتیمتر است ولی ممکنه بعضی ها سایز را به 8*5 و 5*8 تغییر می دهند.( سایز کارتهای لمینیت متفاوت است)
2- دقت کنید که رزولوشین حتما روی 300 pixels باشد.
---------------------------
3- همیشه با خطکش از هر طرف 2 میلیمتر فاصله بذارید و هیچ وقت متن یا عکسهاتون رو در حاشیه خطکش قرار ندهید. چون 2 میلیمتر از کارت در برش از بین می رود.
-----------------------
4- همانطور که می دانیم رنگهایی که از پشت مانیتور آنها را می بینیم با رنگهای چاپی متفاوت است. چرا که رنگهای مانیتور از استاندارد RGB استفاده می کند اما در چاپ، ما از استاندارد CMYK استفاده می کنیم. به همین علت در رنگ دادن به زمینه یا اجزای کارت ویزیتمان باید از رنگهای خالص و استاندارد CMYK استفاده کنیم.
به طور مثال برای دادن رنگ سفید خالص باید:
C:0
M:0
Y:0
K:0
برای به دست آوردن قرمز خالص باید:
C:0
M:100
Y:100
K:0
برای بدست آوردن زرد خالص باید:
C:0
M:0
Y:100
K:0
برای بدست آوردن مشکی خالص باید:
C:100
M:100
Y:100
K:100
-----------------------
هیچ وقت برای چاپ، فایل خود را به صورت JPEG به چاپخانه تحویل ندهید و همیشه سعی کنید به صورت فایل فتوشاپی (PSD) بدهید.
برای آگاهی و اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید از طریق صفحه تماس با ما با من در ارتباط باشید.
نکات کارت ویزیت، نکات طراحی کارت ویزیت، آموزش فتوشاپ، آموزش طراحی کارت ویزیت، کارت ویزیت، طراحی کارت ویزیت، نمونه کارت ویزیت، آموزش photoshop، آموزش فتوشاپ برای کودکان، آموزش حرفه ای فتوشاپ
مفاهیم اولیه پروتکل TCP/IP
TCP/IP ، یکی از مهمترین پروتکل های
استفاده شده در شبکه های کامپیوتری است
. اینترنت بعنوان بزرگترین شبکه موجود ، از پروتکل فوق بمنظور ارتباط
دستگاه های متفاوت استفاده می نماید. پروتکل ، مجموعه قوانین لازم بمنظور قانونمند نمودن نحوه
ارتباطات در شبکه های کامپیوتری است .در مجموعه مقالاتی که ارائه خواهد شد به بررسی این پروتکل خواهیم پرداخت . در این
بخش مواردی همچون : فرآیند انتقال اطلاعات ، معرفی و تشریح لایه های
پروتکل TCP/IP و نحوه استفاده از سوکت برای ایجاد تمایز در
ارتباطات ، تشریح می گردد.
مقدمه
امروزه اکثر شبکه های کامپیوتری بزرگ
و اغلب سیستم های عامل موجود از پروتکل
TCP/IP ، استفاده
و حمایت می نمایند.
TCP/IP ، امکانات لازم بمنظور ارتباط سیستم های غیرمشابه را فراهم می آورد.
از ویژگی های مهم پروتکل فوق ،
می توان به مواردی همچون : قابلیت اجراء بر
روی محیط های متفاوت
، ضریب اطمینان بالا ،قابلیت گسترش و توسعه آن ، اشاره کرد . از پروتکل فوق،
بمنظور دستیابی به اینترنت و استفاده از سرویس های متنوع آن
نظیر وب و یا پست
الکترونیکی استفاده
می گردد. تنوع پروتکل های
موجود در پشته TCP/IP
و ارتباط منطقی و سیستماتیک آنها
با یکدیگر، امکان
تحقق ارتباط در شبکه
های کامپیوتری را
با اهداف متفاوت ، فراهم می نماید. فرآیند
برقراری یک ارتباط ، شامل فعالیت های متعددی نظیر : تبدیل نام کامپیوتر به آدرس IP
معادل
، مشخص نمودن موقعیت کامپیوتر مقصد ، بسته بندی اطلاعات ، آدرس دهی و روتینگ داده ها
بمنظور ارسال موفقیت آمیز به مقصد مورد نظر ، بوده که توسط مجموعه پروتکل های
موجود در پشته TCP/IP انجام می گیرد.
معرفی پروتکل
TCP/IP
TCP/IP ، پروتکلی استاندارد برای ارتباط
کامپیوترهای موجود در یک شبکه مبتنی بر ویندوز 2000 است. از پروتکل فوق، بمنظور
ارتباط در شبکه های
بزرگ استفاده می گردد. برقراری ارتباط از طریق پروتکل های متعددی که در چهارلایه مجزا
سازماندهی شده اند ، میسر می گردد. هر یک از پروتکل های موجود در پشته TCP/IP
، دارای وظیفه ای خاص در این زمینه (
برقراری ارتباط) می باشند . در زمان ایجاد یک ارتباط ،
ممکن است در یک لحظه تعداد زیادی از برنامه ها
، با یکدیگر ارتباط
برقرار نمایند. TCP/IP
،
دارای قابلیت تفکیک و تمایز یک برنامه موجود بر روی یک کامپیوتر
با سایر برنامه ها بوده و پس از دریافت داده ها از یک برنامه ، آنها را برای
برنامه متناظر موجود بر روی کامپیوتر دیگر ارسال می نماید. نحوه ارسال داده
توسط پروتکل
TCP/IP از محلی
به محل دیگر
، با فرآیند ارسال یک نامه از شهری به شهر،
قابل مقایسه است .
برقراری ارتباط
مبتنی بر TCP/IP ، با
فعال شدن یک برنامه بر روی کامپیوتر مبدا آغاز می گردد . برنامه فوق ،داده های
مورد نظر جهت ارسال را بگونه ای آماده و فرمت می نماید که برای کامپیوتر مقصد قابل
خواندن و استفاده باشند.
( مشابه نوشتن نامه با زبانی که دریافت کننده
، قادر به مطالعه آن باشد)
. در ادامه
آدرس کامپیوتر مقصد
، به داده های مربوطه اضافه می گردد
( مشابه آدرس گیرنده که
بر روی یک نامه مشخص می گردد) . پس از انجام
عملیات فوق ، داده بهمراه اطلاعات اضافی ( درخواستی برای تائید
دریافت در مقصد ) ، در طول شبکه بحرکت درآمده تا
به مقصد مورد نظر برسد.
عملیات فوق ، ارتباطی به محیط انتقال شبکه
بمنظور انتقال اطلاعات
نداشته ، و تحقق عملیات فوق با رویکردی مستقل نسبت
به محیط انتقال ، انجام خواهد شد .
لایه های پروتکل TCP/IP
TCP/IP ، فرآیندهای
لازم بمنظور برقراری ارتباط را سازماندهی
و در این راستا از پروتکل های متعددی در پشته
TCP/IP استفاده می گردد. بمنظور افزایش کارآئی
در تحقق فرآیند های مورد نظر،
پروتکل ها در لایه های متفاوتی، سازماندهی شده اند . اطلاعات مربوط به آدرس دهی در
انتها قرار گرفته و بدین
ترتیب کامپیوترهای موجود در شبکه قادر به بررسی آن با سرعت
مطلوب خواهند بود. در این راستا، صرفا" کامپیوتری که بعنوان کامپیوتر مقصد معرفی شده
است ، امکان باز نمودن بسته اطلاعاتی و انجام پردازش های لازم بر روی آن
را دارا خواهد بود.
TCP/IP ، از یک مدل ارتباطی چهار لایه بمنظور
ارسال اطلاعات از محلی به محل دیگر استفاده می نماید:
Application ,Transport ,Internet و Network Interface
، لایه های موجود در پروتکل TCP/IP
می باشند.هر یک از پروتکل های
وابسته به پشته TCP/IP ،
با توجه به رسالت خود ،
در یکی از لایه های فوق،
قرار می گیرند.
لایه Application
لایه Application ، بالاترین لایه در پشته
TCP/IP است .تمامی برنامه و ابزارهای کاربردی در این لایه ،
با استفاده از لایه فوق، قادر به دستتیابی به شبکه خواهند بود. پروتکل های
موجود در این لایه بمنظور فرمت دهی و مبادله اطلاعات کاربران استفاده می گردند .
HTTP و FTP دو نمونه از
پروتکل ها ی موجود در این لایه می باشند .
لایه Transport
لایه " حمل " ، قابلیت
ایجاد نظم و ترتیب و تضمین ارتباط بین کامپیوترها و
ارسال داده به لایه Application ( لایه بالای خود) و
یا لایه اینترنت ( لایه پایین خود)
را بر عهده دارد. لایه فوق ، همچنین مشخصه
منحصربفردی از برنامه ای که داده را عرضه نموده است ، مشخص می نماید. این
لایه دارای دو پروتکل اساسی است که نحوه توزیع داده را کنترل می نمایند.
لایه اینترنت
لایه "اینترنت"، مسئول آدرس دهی ، بسته بندی و روتینگ داده ها ،
است. لایه فوق ، شامل چهار پروتکل اساسی است :
لایه Network Interface
لایه " اینترفیس شبکه " ، مسئول استقرار داده بر روی محیط انتقال شبکه و
دریافت داده از محیط انتقال شبکه است . لایه فوق ، شامل دستگاه های فیزیکی نظیر
کابل شبکه و آداپتورهای شبکه است . کارت شبکه ( آداپتور) دارای یک عدد
دوازده رقمی مبنای شانزده ( نظیر : B5-50-04-22-D4-66 ) بوده
که آدرس MAC ، نامیده می شود. لایه " اینترفیس شبکه "
، شامل پروتکل های مبتنی بر نرم افزار
مشابه لایه های قبل ، نمی باشد.
پروتکل های Ethernet و
ATM)Asynchronous Transfer Mode) ، نمونه هائی از پروتکل های
موجود در این لایه می باشند . پروتکل های فوق
، نحوه
ارسال داده در شبکه را مشخص می نمایند.
مشخص نمودن برنامه ها
در شبکه های کامپیوتری ، برنامه ها ی متعددی در یک زمان با یکدیگر مرتبط می گردند.
زمانیکه چندین برنامه بر روی یک کامپیوتر فعال
می گردند ، TCP/IP
، می بایست از روشی بمنظور تمایز یک برنامه از برنامه دیگر، استفاده نماید.
بدین منظور ، از یک سوکت (
Socket) بمنظور مشخص نمودن یک برنامه خاص ، استفاده
می گردد.
آدرس IP
برقراری ارتباط در یک شبکه ، مستلزم مشخص
شدن آدرس کامپیوترهای مبداء و
مقصد است ( شرط اولیه بمنظور
برقراری ارتباط بین دو نقطه ، مشخص بودن آدرس نقاط درگیر در ارتباط است ) . آدرس هر
یک از دستگاه های درگیر در فرآیند ارتباط ، توسط یک عدد منحصربفرد که
IP نامیده می شود ،
مشخص
می گردند. آدرس فوق به هریک از کامپیوترهای موجود در شبکه نسبت داده می شود .
IP : 10. 10.1.1 ، نمونه ای در این زمینه است .
پورت TCP/UDP
پورت مشخصه
ای برای یک برنامه
و در یک کامپیوتر خاص است .پورت با یکی
از پروتکل های لایه "حمل" ( TCP و یا UDP
) مرتبط و پورت TCP و یا پورت UDP
، نامیده می شود. پورت می تواند عددی بین صفر تا 65535 را شامل شود. پورت
ها برای برنامه های TCP/IP سمت سرویس دهنده ، بعنوان پورت
های "شناخته شده " نامیده شده و به اعداد کمتر از 1024 ختم و رزو می شوند تا هیچگونه
تعارض و برخوردی با سایر برنامه ها بوجود نیاید. مثلا"
برنامه سرویس دهنده FTP از پورت TCP بیست
و یا بیست ویک استفاده می نماید.
سوکت (Socket)
سوکت ، ترکیبی از یک آدرس IP و پورت
TCP ویا پورت UDP است . یک برنامه ، سوکتی
را با مشخص نمودن آدرس IP مربوط به کامپیوتر و نوع سرویس (
TCP برای تضمین توزیع اطلاعات و یا UDP)
و پورتی که نشاندهنده برنامه است، مشخص می نماید. آدرس IP
موجود در سوکت ، امکان
آدرس دهی کامپیوتر مقصد را فراهم و پورت مربوطه ، برنامه ای
را که داده ها برای آن ارسال می گردد را مشخص می نماید.
مدل TCP، مدلtcp، آموزش مدل TCP، تعریف مدل TCP، آموزش شبکه، آموزش شبکه به کودکان، آموزش +network، آموزش سئو، آموزش سخت افزار شبکه، آموزش مدل های شبکه
آشنائی با مدل مرجع OSI
OSI از کلمات Open Systems Interconnect اقتباس و یک مدل مرجع در رابطه با نحوه ارسال پیام بین دو نقطه در یک شبکه مخابراتی و یا کامپیوتری است . هدف عمده مدل فوق، ارائه توصیه ها و راهنمائی های لازم به تولید کنندگان محصولات شبکه ای به منظور تولید محصولاتی سازگار با سایر تولید کنندگان است .
مدل OSI توسط کمیته IEEE ایجاد شده است . با استفاده از مدل فوق ، محصولات تولید شده توسط تولید کنندگان مختلف امکان کار با یکدیگر را پیدا خواهند کرد ( سازگاری بین محصولات ) . مشکل عدم سازگاری بین محصولات تولیدشده توسط شرکت های بزرگ تولید کننده تجهیزات سخت افزاری ، زمانی آغاز گردید که شرکت HP تصمیم به تولید یک محصول شبکه ای نمود و این محصول با محصولات مشابه سایر شرکت ها ( مثلا" IBM ) سازگار نبود . با توجه به مشکل فوق ، در صورتی که قصد تهیه چهل کارت شبکه برای سازمان خود را داشته باشید ، می بایست سایر تجهیزات مورد نیاز شبکه را نیز از همان تولید کننده تهیه می نمودید ( اطمینان از سازگاری بین آنان ) . مشکل فوق تا زمان ایجاد مدل مرجع OSI همچنان وجود داشت و به عنوان یک معظل بزرگ در این زمینه مطرح بود .
مدل OSI دارای هفت لایه متفاوت است که هر یک از آنان به منظور انجام عملیاتی خاص ، طراحی شده اند . بالاترین لایه ، لایه هفت و پائین ترین لایه ، لایه یک است . در زمان ارسال داده از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر ، داده ها حرکت خود را از لایه هفتم آغاز نموده و پس از تبدیل به سگمنت ، دیتاگرام ، بسته اطلاعاتی ( Packet ) و فریم ، در نهایت از طریق محیط انتقال ( مثلا" کابل ) برای کامپیوتر مقصد ارسال می گردند .
عملکرد هر یک از لایه های مدل مرجع OSI :
لایه
Application ( لایه هفتم )
□
ارائه سرویس های شبکه به برنامه ها ( نظیر پست الکترونیکی ، ارسال فایل ها و ...
)
□ تشخیص
زمان لازم به منظور دستیابی به شبکه
لایه
Presentation ( لایه ششم )
□
ایجاد اطمینان لازم در رابطه با قابل استفاده بودن داده برای سیستم دریافت کننده
□ فرمت
داده
□
ساختمان های داده
□ توافق
در رابطه با گرامر انتقال داده برای لایه
Application
□
رمزنگاری داده
لایه
Session ( لایه پنجم )
□ ا
یجاد ، مدیریت و خاتمه ارتباط برقرار شده بین برنامه ها
لایه
Transport ( لایه چهارم )
□ در
ارتباط با رویکردهای متفاوت حمل داده بین کامپیوترهای میزبان
□ حمل
مطمئن داده
□ ایجاد
، مدیریت و خاتمه مدارات مجازی
□ تشخیص
و برطرف نمودن خطاء
□ تقسیم
داده به فریم و نسبت دهی یک دنباله عددی مناسب به هر یک از آنان
□ پروتکل
های TCP، UDP و
SPX در این لایه قرار دارند .
لایه
Network ( لایه سوم )
□
ارائه ارتباط و مسیر انتخابی برای دو سیستم
□ حوزه
روتینگ
□ پاسخ
به سوالات متعددی نظیر نحوه ارتباط سیستم های موجود در سگمنت های متفاوت شبکه
□ آدرس
های مبداء ، مقصد ، Subnet و تشخیص مسیر لازم
□ پروتکل
های IP و
IPX در این لایه استفاده می گردند .
لایه
Datalink ( لایه دوم )
□
انتقال مطمئن داده از طریق محیط انتقال
□ آدرس
دهی فیزیکی و یا سخت افزاری ( MAC ) ، توپولوژی
شبکه
□ فریم
ها در این لایه قرار دارند.
لایه
Physical ( لایه اول )
□
کابل ها ، کانکتورها ، ولتاژها ، نرخ انتقال داده
□ ارسال
اطلاعات به صورت مجموعه ای از بیت ها ، سیگنال های الکتریکی و اینترفیس های سخت
افزاری
شبکه های کامپیوتری، آموزش شبکه های کامپیوتری، مدل OSI، آموزش مدل OSI، تعریف مدل OSI، آموزش شبکه، آموزش OSI، آموزش +network، معرفی +network، آموزش powerpoint